IK STOP VANDAAG MET ROKEN

Zaterdag, 11 februari, 2006. Hi, Mijn naam is Mike, mijn vriendin Jeanine. Ik ben 37 en rook al vanaf mijn 12e als een ketter. Dit blog gaat over stoppen met roken. Eerdere pogingen waren redelijk succesvol maar niet langer dan een jaar. NU misschien? Wij zijn het zo zat hè. Wij stoppen 26 februari 2006 weer met roken. Wish us luck.

maandag, november 17, 2003

Oplossing?

Met mijn liefje afgesproken dat zij, na een tip van iemand op het forum van gestoptmetroken.nl gewoon een beetje probeert niet overal op in te gaan. Maar gewoon te denken, tis van het stoppen dattie zo doet.
Ik heb haar het forum laten lezen, ze schrok maar zag ook in dat het niet zo maar wat is.
Gelukkig.
Mijn relatie is weer safe!!
Althans, laten we het hopen.
Mijn zoontje heeft liever dat ik af en toe wat kortaf doe voor een paar dagen dan nog, hihi, zei die, dan dat ik weer zou gaan roken.
Nou ja, de hele fam is weer gelukkig.

Ik houd moed

Maandag

ik heb wel eens beter geslapen
ik ben wel een beter gemutst geweest
ik ben wel een productiever geweest
ik ben wel eens gelukkiger geweest

maar ik ken het allemaal wel

die wereld slaap
dat niet kapot te krijgen humeur
dat gevoel van op je spoor zitten
dat absolute geluk

De ontbrekende inspiratie heeft de overhand.

One week, five days, 4 hours, 13 minutes and 11 seconds. 608 cigarettes not smoked, Maar....

Terwijl we nog wel de (echte) sint mocht binnen wuiven, was het een zwaar weekend. Mijn reacties zijn hard en alles lijkt zwaar, de liefde overwint maar het is een moeilijke periode.

Mijn lieve J. te Z zegt; Het valt allemaal best mee, zo'n vriendje wat na 23 jaar met roken wil stoppen.... NOT.

Ingredienten van afgelopen weekend:
Sint....... In het land
Onenigheid........... in de lucht.
Leuk verjaardagsfeestje.. niet naartoe geweest.
Schaken.... 2 x verloren. 1 x gewonen.
Roken... niet gedaan.
Slapen.... iets meer maar nog moeilijk. ( ik ben nu ook wakker)

Ik hoop echt dat het mij allemaal niet opbreekt.
Mijn relatie loopt gevaar.
Ik ben echt gewoon niet meer mijzelf af en toe.
Meer dan eens heb ik gedacht "ik ga wel weer roken dan "

Hoewel ik probeer het geen probleem te vinden dat vriendinlief
gewoon doorrookt, merk ik toch dat het me dood irriteerde afgelopen weekend.
Ik ruik nu zelfs de asbakken en zo. Ik wil mij niet aanstellen maar doe het toch.
Als dit allemaal maar snel minder wordt.

De laatste dagen ook niet eens op het forum gepost, ik had even geen inspiratie, laat staan steun voor anderen.
Maar we gaan door. De week begint weer. Ik ga gewoon hard aan het werk en hou het allemaal nog net vol.

Nu nog een slaap poging wagen.

Als de rook is opgetrokken blijkt dat de geliefden het ter nouwe nood hebben overleefd.