Ochtend 3. Ik ben de man.

Iedereen is vol lof.
Waarschijnlijk kan ik niet meer terug.
Mijn vader zegt " ik spreek je over een paar weken"
Op de creche ook, de rokers; ja, ja, dat horen we vaker.
De niet rokers, ja, ja dat horen we zo vaak.
Maar moeder J., die ook net gestopt is zegt; geweldig Mike, doe je best, het is heerlijk om niet te hoeven roken.
Mijn leven is nu al leuker, ik hoef niet steeds, althans de moeilijkste fase schijnt nog te komen,. maar de wil om te stoppen creeeren is voor mij al een hele opgave geweest. Dus stap 1 is al gezet..
Ik ga weer verder klussen op het net.
later vandaag wel meer berichten.

Ik dacht al, wat rook ik nou.....?

Rookvrij de nacht in...

Een oncomfortabel gevoel maakt zich van mij meester.
Ik zal me toch niet voortaan zo blijven voelen he?
Watertrappelen in ondoorzichtig water is het.
Wanneer komt dat triomphantelijke nou?
De redenen zijn gelukkig hier na te lezen maar ik weet ze nu ff niet meer uit mijn hoofd.
Als ik nu één sigaret zou roken zou ik me even helemaal gelukkig voelen denk ik letterlijk.

Lache he wat dat met je doet, onthouding van één enkel stofje.

Ik doe het niet hoor, echt niet.
Ik wil trots zijn, op mijn prestatie.
Ik ga maar slapen.
Morgen is er weer een dag.
Zucht..