IK STOP VANDAAG MET ROKEN

Zaterdag, 11 februari, 2006. Hi, Mijn naam is Mike, mijn vriendin Jeanine. Ik ben 37 en rook al vanaf mijn 12e als een ketter. Dit blog gaat over stoppen met roken. Eerdere pogingen waren redelijk succesvol maar niet langer dan een jaar. NU misschien? Wij zijn het zo zat hè. Wij stoppen 26 februari 2006 weer met roken. Wish us luck.

donderdag, november 13, 2003

De eerste tekenen..

Ik fiets, en bedenk me dat ik dat niet snel deed, eerder, toen ik rookte.
Ook natuurlijk omdat roken op de fiets een raar gezicht is.
Of was het misschien omdat een peuk aansteken op de fiets niet echt makkelijk is.
Of misschien omdat als je rookt je nooit prat zal gaan op het hebben van een goede conditie.
Al was de mijne nooit geweldig, kort ademig als ik ben.
NU is ie nog steeds niet goed, maar wel merk ik dat ik niet al moe word bij het idee dat ik de fiets beneden uit de schuur omhoog moet duwen, dat riggeltje naast de trap op.
En dat terwijl je de auto zo gelijkvloers in kan stappen, makkelijker en zonder enige krachtsinspanning. Dus, ik betaal liever parkeergeld in de stad, 3 euro per uur, dan dat ik fiets.
Ik woon maar 7 minuten van de oude gracht, 10 van het station, en 15 van de dom.
En dat is dan OP DE FIETS HE.

Zou ik soms niet goed bij mijn hoofd (geweest) zijn?
Nou ja anyways, ik fiets maar wat vaker dan.
Word ik misschien ook niet moddervet.


OK, komt ie: One week, one day, 20 hours, 52 minutes and 13 seconds. 443 cigarettes not smoked, saving € 70,96.

Klinkt al aardig he?

roken de mensen de rokende mensen

slapeloosheid, trek-momenten, trek-perioden, trek-constantheid.

Als ik niet kan slapen van het niet roken,
hoe ging dat dan eerder?

Bij veel van dit soort mijmeringen kom ik in de krochten van mijn geheugen een steunend roggelend mannetje tegen, die me herinnerd aan het feit dat ik vaak, soms ook al lang ontkleed en in slaapkleding, gepoetst en gewassen nog even een sigaretje stond te paffen in het pikdonker. En dan terwijl ik naar boven liep controleerde of ik wel vuur boven had, voor morgen ochtend of vannacht, mocht ik wakker worden. Dan natuurlijk wel van de gelegeheid gebruik gemaakt om te paffen he, dat scheelde weer....

Dat is voorbij, maar mijn rust ook.
Ik kan niet zo goed slapen meer, erg vervelend.

Nu meteen, riep ik een week geleden, nu stop ik, zo maar ineens.
Ik heb me er 23 jaar op voor bereid.
Nu is de tijd!