Ik word er helemaal warm van. ( en koud, zweterig, misselijk en onrustig)

Ik dacht vandaag, na het lezen van mijn eigen woorden (zie: ook stoppen?) dat er misschien nog wel meer soelaas te halen was op het net. Kom ik me daar toch op een super forum, www.gestoptmetroken.nl terecht, nu is het helemaal een koud kunstje geworden, Ahum. Nee echt ik heb daar nu al echt iets aan. Allemaal mensen die net, of al wat langer, gestopt zijn.
Het langst wat ik kon vinden was meer dan 500 dagen.

Ten eerste werd ik door een hele berg mensen welkom geheten. Erg warm, en grappige mensen ook nog. Ten tweede blijken ze allemaal met de zelfde gevoelens en twijfels te kampen gehad hebben. En.. ik kreeg zelf een paar hele positieve reacties over deze site.
"ik kan goed schrijven" JOEPIE! Maar dat er mensen steun aan kunnen vinden is nog het fijnste besef. Ik zal niet opgeven. De valkuilen en gevaren zijn allemaal door verschillende mensen al ervaren. Ik lees het en ga dan, hopenlijk, niet de zelfde fouten maken, de zelfde risico's nemen.

Maar het is wel serious shit, je gaat op een gegeven moment denken, hoe was het nou, kan ik niet ff een peukje proberen om te kijken of je het lekker vindt nog....
NIET DOEN.

Ik eet snoep, en zit al mijn vrije tijd op het net. Is misschien niet zo gezond, maar beter dan toegeven aan de ledigheids-opvullende rook behoefte.

Voor je de deur uitgaat niet hoeven controleren of je je rookbenodigheden en parefanalia bij je hebt is al een heel bevrijdende verbetering trouwens.

Ik heb gisteren mijn lieve J. te Z behoorlijk onheus bejegend.
Mijn reacties zijn zwaarder, meer wengbrauw fronsen, meer stemverheffen en meer arm gebaren. Zou dat de passie zijn die terug in mijn gestel sluipt of zou ik gewoon minder aardig van mijzelf aan het worden zijn. Maar ik heb haar gelukkig nog niet weg gejaagd. Sterker nog ze wil me niet kwijt en vindt het geweldig dat ik stop met roken. Pffff, Dat zou niet echt een handig gegeven zijn, in deze of welke situatie dan ook.
Ik hou zo veel van haar, ik zou haar niet kwijtwillen,
nog niet voor een vrachtwagen vol blonde Gauloises. ( grapje J. zowiezo niet hoor, kus)


Liefde is als een sigaret zong Benny Nijman ooit,
wat een sukkel.