astma, o ja.

Ik heb nog niet eens gemeld op dit weblog,
gewoon omdat ik er nog niet eerder aan dacht.
Dat steekt nu de kop op, nu ik stop. Ik heb astma, al jaren.
Ik heb er niet zo veel last van, en begrijp dat ik het nu wel wat meer voel.
De haartjes in mijn longen, die lekker platgeteerd waren willen allemaal recht op gaan staan.
Dat jeukt en daardoor voel je je wat kortademig, hoesterig.
En Ik heb toendertijd na een tijdje de ventolin ( zo'n inhaler ) afgezworen.
Ik kreeg er hartkloppingen van.
En raakte in paniek als ik een benauwtheid voelde opkomen,
en bleek dat ding niet bij de hand te hebben.

Niet dat ik hiermee zeg dat astma niets voorsteld, maar de mate waarin ik het heb blijkbaar niet.
Ik rookte het gewoon weg, en dat werkte prima.

De dokter heeft al jaren geleden meerdere malen geprobeert,
na mijn klachten gediagnostiseert te hebben, over te brengen dat ik beter kon stoppen.
Nooit gelukt, al hoewel ik me nu ineens ook de ongerustheid van eerder herinner.
Dat ik bij de dokter wegliep met het gevoel dat het me nooit zou lukken,
en dat ik het daarom nooit probeerde.

Ik las op het forum het verhaal van ene stopper,
die een klaplong kreeg, en van de dokter ook hoorde dat ie moest stoppen.
Dan wil je wel blijkbaar.
Althans dat was bij mij dan waarschijnlijk wel gelukt me er serieus over te laten nadenken.
Ik heb ooit gezien dat iemand, een maatje uit een ver verleden, een klaplong kreeg,
aan het water. Wij, zijn vrienden, wisten allemaal zeker dat hij dood aan het gaan was.
We hebben hem nog achter op de fiets naar huis gebracht. Zeker 3 kwartier fietsen.
Maar dat was dus niet eens genoeg, of toen niet te linken aan rookgedrag.

Dan kom ik toch op de voorbeelden die je hebt in het leven.
Ik dacht nog altijd met een korrel zout over elke berichtgeving die verwees
naar de ongezonde sfeer die er om roken leek te hangen.
Wat nou, mij moeder rookte zelfs.
En dat staat nog stoer ook. Shaggie draaiende moeders rulen, dacht ik.

En dat deden ze ook.

Toen mijn moeder ontdekte dat ik rookte bij de school , op 12 jarige leeftijd, vroeg ze in de auto;
Stond je daar nou te roken? Ik zei, ja, nou en, jij rookt toch ook. Ze zei; O is dat zo?
O.k. dan stoppen we samen Mike.
En inderdaad, blijkbaar zonder moeite, en zonder het beoogte effect welliswaar, maar ze stopte.
7 jaar lang niet gerookt. Ik wel, gewoon doorgegaan eigenlijk.

Maar nu kom ik weer terug op; als je het moet laten, van de dokter of jezelf,
moet je het wel serieus genoeg kunnen nemen.
Zo na een klaplong, of zoals in het geval van mijn moeder,
als je zoon van 12 blijkt te roken, dat zijn DE momenten.

Dat het een tricky gebeuren blijft blijkt uit het feit dat mijn moeder,
na 7 jaar niet gerookt te hebben, weer begon.
Naar aanleiding van een opmerking van haar arts in zake overgewicht en stoffwisseling.
Fijn Dokter B, bedankt nog.
Nu ook al weer 16 jaar geleden ofzo hoor.
Maar ik bedoel maar, wanneer ben je er klaar mee?
Ze was blijkbaar onbewust en na 7 jaar niet gerookt te hebben nog steeds gespitst op een excuus.
Of een reden...

Morgenavond ga ik met J. bij vrienden eten.
Ik verheug me. Ik heb haar voor het laatst vorig weekend gezien.
Eerst overdag op de creche klussen.
Voor het eind van het jaar moet alles geschildert zijn.
Daar verheug ik me minder op. Het is vast heel gezellig hoor,
Maar ik kan niet netjes schilderen.

Ciao allemaal (Page views today: 107), kan ik dus wel zeggen.

Trouwens, , wie zijn jullie allemaal dan?
This month: 1007 dat is een hoop zeg, kan ik geen entreegeld gaan heffen?

Nu lekker slapen.
Dromen van de tijd dat ik nog onbezorgt kon roken,
in de veronderstelling dat het me bedachtzaam maakte.
En dat ik overkwam als een verstandig mens wat weloverwogen te werk ging.

Illegale reclame uiting